Michał Römer (1880–1945)
– prawnik, publicysta, działacz społeczny i polityczny, wolnomularz. Pochodził z polskiej rodziny o tradycjach patriotycznych. Przedstawiciel krajowców wileńskich, w 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, od 1917 sędzia w Kolnie pod Łomżą. W 1920 przeniósł się do Kowna. W latach 1921–28 sędzia litewskiego Sądu Najwyższego, od 1922 wykładowca Uniwersytetu Litewskiego Witolda Wielkiego, dziekan Wydziału Prawa, rektor (1927–39); w latach 1940–43 profesor Uniwersytetu Wileńskiego. Mistrz loży masońskiej „Litwa” (od 1911). Ośrodek KARTA wydał pięć pierwszych tomów Dzienników Michała Römera (z planowanych sześciu tomów).
Książki:
