Olga Bergholc (1910-1975)
– rosyjska dziennikarka i poetka. Debiutowała w 1924 – jej pierwszy wiersz zamieściła zakładowa gazetka w fabryce, w której jej ojciec Fiodor Bergholc prowadził ambulatorium. Rok później dołączyła do grupy poetyckiej „Smiena”. Dwukrotnie zamężna – z Borysem Korniłowem oraz Nikołajem (Kolą) Mołczanowem. W latach 30. Olga Bergholc pracowała jako dziennikarka w gazetach leningradzkich, w 1934 wyszedł jej pierwszy tomik poezji. W tym samym czasie została członkiem sowieckiego Związku Pisarzy. W okresie Wielkiej Czystki jej pierwszy mąż został uznany za „wroga ludu” i w 1937 roku rozstrzelany, a jej znajomość z innymi represjonowanymi intelektualistami spowodowała, że została fałszywie oskarżona o działalność kontrrewolucyjną i w grudniu 1938 aresztowana. Na wolność wyszła 3 lipca 1939. Po uwolnieniu zaczęła prowadzić dziennik. W czerwcu 1941 zaczęła pracę w redakcji literackiej leningradzkiego radia, które było wówczas jedyną rozrywką, a często także jedynym łącznikiem zamarzających w mieszkaniach ludzi ze światem żywych. Głos Olgi Bergholc stał się dla mieszkańców Leningradu dźwiękiem nadziei na przetrwanie – „głosem oblężonego miasta”. Współautorka wydanej w Ośrodku KARTA książki Oblężone. Piekło 900 dni blokady Leningradu.
Książki:
