Jerzy Konrad Maciejewski (1899–1973)
– żołnierz, pisarz (pseud. Konrad Jotemski), publicysta. W listopadzie 1918 wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego, wraz z 19 Pułkiem Piechoty Odsieczy Lwowa brał udział w walkach z Ukraińcami, w 1920 roku w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1928 roku nakładem wydawnictwa Gebethner i Wolff ukazała się jego pierwsza powieść. W latach 30. pracował w „Żołnierzu Polskim” jako sekretarz redakcji, potem zastępca redaktora naczelnego, następnie pracownik Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego.
We wrześniu 1939, wraz z załogą WINW, przedostał się do Rumunii. Stamtąd przez Grecję udał się do Francji, gdzie wstąpił do II Dywizji Strzelców Pieszych. W kwietniu 1940 z żołnierzami dywizji przekroczył granicę ze Szwajcarią, został internowany. W 1946 roku wrócił do Polski. Pracował w redakcjach m.in. „Wieczoru Warszawy” i „Polski Zbrojnej”. W powojennej Polsce – głównie z powodu uczestnictwa w wojnie polsko-bolszewickiej – wiele jego tekstów publicystycznych, a przede wszystkim dzienniki, nie zostało nigdy opublikowanych. W wydawnictwie Ośrodka KARTA w 2015 roku została wydana jego książka Zawadiaka. Dzienniki frontowe 1914-1920.
Książki:
